Бұрмасай

Бұрмасай толы – гүл, бүрген.
Құбылған қына – жиегі.
Еңкейсең болды ,
Бүлдірген
ерніңнен еппен сүйеді.

Бұрмасай толы – қарақат.
Қиылып жиі қарайды.
Мендегісезім – алапат,
Таңшолпантектес, арайлы.

Бұрмасай толы – долана.
Итмұрынжұпараңқыған.
ОсындайтылсымДалада
Көңілімереншалқыған.

Атыңнантүспейкөренді,
Дәтіңдімойыларбаса.
Өмірдепсалдымөлеңді.
Өкінгенсәтім – далбаса.

О, ғажапберіқұлдилап,
Келедібаяу, қыз бала.
Алдынаншықтымылдилап,
Қаратоғайданқызғана.

Шолпысы – шолпан-жұлдыздан.
Жүзігі - Күннен ,сырғасы - Ай,
Ал , ендіменібұлқыздан
Адастыракөрме, Бұрмасай!