Сары күз бен сары қыз

Ностальгия

Астанадан аттандым пойзбенен.                                                                                                                                                

«Кңөіл дөнен» бабында, жеңіл денем!                                                                                                                               

Бір купеде келемін сылқ-сылық  күлген,                                                                                                                               

Сары шашты әдемі сары қызбенен! 

 

Сары пойыз жүйткиді сары даламен.                                                                                                                                                 

Жөн сұрасып келеміз «сары баламен».                                                                                                                               

Дөң де сары, аласа тау да сары,                                                                                                                                         

Терезеден қарасаң таң қалар ең! 

 

Ақтеректер тартып ап сары орамал,                                                                                                                                            

Сары күзбен қоштасып тұр – ау, олар.                                                                                                                                                              

Күн де сары батар да, аспан сары,                                                                                                                                                       

Сары бұлыттар жөңкиді тауға қонар.

 

Ақ балтырлы қайыңдар сары жапырақ,                                                                                                                                       

Сары желден дірілдеп тұр қалтырап.                                                                                                                     

Шортик киген сары қыздың аппақ саны,                                                                                                                                           

Сары алтындай көз тартар тым жалтырап!

 

Еске салған сары қыз-ай, өткенімді!                                                                                                                          

Москвада өткізген көктемімді!                                                                                                                                                             

Кездестіріп орыстың  сары қызын,                                                                                                                              

Мәжүнүндей «жынданып» кеткенімді. 

 

Қандай еді сары шаш, қыпша белі!                                                                                                                                           

«Ты моя!» - деп, еркелеп құшқан еді!                                                                                                                                     

Бар дүние сары боп көрінгені,                                                                                                                                                    

Сағыныштан сары қызға болар тегі! 

 

Қала да күз, сап-сары дала да күз.                                                                                                                                                

Өмір де күз, көңіл де, сана да күз...                                                                                                                                         

Жанға қуат береді , жүрекке от,                                                                                                                                                  

Жастық шақтың қызығы өткен жалғыз!

                     *     *    *