Үміт қой ол солай күтіп үйренген

Үміт қой ол солай күтіп үйренген,

Құмырсқа бел құтыларма күйбеңнен.

Толағайлап тас басқаның тағдырлап,

Неме керек тауды-тауға үйгеннен.

Сүйіп барсам сүйінішім боларсың,

Кең дүние күй берген.

 

Жар дүние жатар болса

Тұнар талай түбінен тостағаны.

Жаным-ау саған жетіп апармаса,

Керегі не жолдардың қос табаны.

Сиясынан сапырып төгіп берген,

Керегі не ақынның қос қаламы.

 

Пәруана көбелек пәруана,

Кімге керек ұшып-қонған мекерлік.

Аруана-дүние аруана,

Енді сенің боздағаның бекерлік.

Менің барлық өмірімнің жырына,

Бір қаламның ғұмыры да жетерлік.