Хабарсыз кетіп сарсаңға салдың төзімді,

                                 Сарыла күттім,

                                 Зарыға күттім өзіңді.

                                 Үміттің сәулем, үкісін сипап отырып,

                                 Күттім ғой сенің

                                 Бір ауыз жылы сөзіңді.

                                                                 

                                 Құрықтай алмай ақылым құлан – сезімді,

                                 Аңсаймын – құс боп

                                 Қолыма қонар кезіңді.

                                 Сусаған елік кейпінде еніп түсіме,

                                 Шөліңді баспай –

                                 Суаттан үркіп безіндің...                             

 

                                 Ұмыта алмай мойылдай қара көзіңді,

                                 Көңілім күпті –

                                 Өткізе алмай сөзімді.

                                 Сағыныш сазы саябыр таппай санамда,

                                 Азапқа салып

                                 Жүрмін ғой әлі өзімді.

          

                               Ақ таңға ғашық ымырттай,

                                Қара түн жатса жуытпай...

                                Сонда да үзбей үмітті,

                                Көңілді жүрмін суытпай.

 

                                Етегін түннің түретін,

                                Күн қайда шалқып күлетін?..

                                Айдында жұбын жазбаған,

                                Аққудай бірге жүзетін...