Еңбектенбей  еш  болмас...

Атасы  мен  баласы,

Келе  жатты  далада.

Өрмекшіні  көрді  де,

-Не  істеп  жүр ?- деп   сұрады.

 

-Көрдім  өрмек  тоқып жүр,

-Тіршілік  қамын  істеп жүр.

-Ол да ойлап  ертеңін,

-Өрмегін  нықтап  тоқып  жүр.

 

-Анау, құмырсқаны  көрдің  бе?,

-Көрдің  бе  балам, не істеп  жүр?.

-Көрдім  ата, оны  да,

-Өз  тірлігін  істеп  жүр.

 

-Жоғары  қара, аспанға,

-Айта  бер, менен  жасқанба.

-Қарлығашты  мен  көрдім,

-Үй  құрастырып  жүргенін.

 

Сонда  атасы  ұлына;-

-Олай  болса  шырағым,

-Сол  кішкентай  жәндіктер,

-Болады  саған  өнеге.

 

Өрмекші  маса, шыбынға,

Тынбай  тұзақ  құрып  жүр.

Құмырсқа  бала-шағаға,

Нан  ұсағын  тасып  жүр.

 

Қарлығаш  ұяға  шөп  тасып,

Ары-бері  ұшып  жүр.

Жұмыссыз  жүрген  бір жан  жоқ,

Тірлігін  әркім  істеп жүр.

 

-Сондықтан  да жан балам,

-Сені  де  Құдайтағалам.

-Жаратпаған  бекерге,

-Жұмыс  істеп, дағдылан!...