Көктем-Қыз !

Көңілдең мұң жоғалады.
Есте қалмас өткен Күз.
Біздің жаққа оралады,
Ай толған соң, Көктем-Қыз!

Кірпіктері - Күннің нұры!
Сөзі - таудың самалы!
Өпсем, - аңқыр гүлдің нілі..
Жаңбыр – мөлдір жамалы...

Жан-дүниемді дуалайды,
Жасыл бүршік үрпісі.
Сейілтеді тұман-ойды,
Күндидарлы түр-түсі.

Селдет сезім жаңбырыңды!
Көріспедік көптен біз.
Әнге бөлеп әр күнімді,
Тез оралшы,  Көктем-Қыз!