Бағбан

Сүйегі сықырлап аспанның

Түн жауар ақ жұпар моншақтар...

Жұлдыз кірпігінен жас тамған

жасыл жапыраққа жасқаншақ...

 

Тамшылар – жұп-жұмсақ, сұп-суық

ойнайды әйнекте жүгіріп.

Көзімнің тентегі тұп тұнық

жылайды кірпікке жығылып.

 

Бауыры бүлкілдеп ақша бұлт

Ақ көйлек етегін сығады.

Кірпияз гүлдері бақшамның

Қарашы, жасырын жылауын...

 

Жұбанар,

...тас жүрек емес ем,

Көз жасын себеді бағбаның.

Мен үшін өмір ол – гүл әсем,

Ал гүлдер – бүрлеген ақ жауын...

 

Кеңістікке ұшқан гүлдерім

құстарға айналып... көзімнің

мөп-мөлдір жастарын бүрке-гін

қауырсындарыңмен сезімге...

 

Сезінем, бүрлеймін мен сонда

Әр бауда, кірпікте, жүректе...

Бағбанның жасы ағар аспаннан –

гүлдердің қанаты дір етсе...  

 

***