Алла қолдап тоқсан бірде ғарыштан...

Алла қолдап тоқсан бірде ғарыштан,

Сілкінді елім – егеменді арыстан.

Бар құндылық қайта оралды жүдеген,

Көлімде аққу, көгімде құс жарысқан!

 

Зарықтырған рухани несібем,

Шүлен шуақ шашты, соған тесілгем.

Қазақ болып жылуына ұмтылдым,

Мейірімі – майда самал есілген.

 

“Бес дұшпанды” жаулап алды қуалап,

“Бес асыл іс” баурап алды дуалап.

“Алдың – жалын, артың – мұз” деп тұрғандай,

Қаңғып қайда барар едің дуадақ?

 

Таптым әзер, енді мүлде адаспан,

Жарқылдасын намыс атты алдаспан!

Алтын қазық, бағдары – құт жол екен,

Надандықтың байлығына таласпан!

 

Ес кеткенде сол жарықтың қасына,

Жеттім, сөнген рухым ғажап тасына.

Абай жыры, қара сөзі екен ол –

Мәңгі алаулар адамзатқа қазына!

 

Адастырмас құрдымдарға ендігің,

Теңселместей Қазақстан елдігің.

Өзегіңе нәрін құйды дана Абай,

Бүтіндерсің енді әлемнің кемдігін!