Ғаламтордың әлегі

Сабақтан келген Бақтұрлы,

Киімдерін лақтырды.

Сөмке қалды ашылып,

Дәптер қалды шашылып,

Әкесі тыққан сотканы,

Апасына таптырды.

Ғаламторға үңіліп,

«Атаварға» тәк тұрды.

-Тамағыңды іш, балам-ай,

Деген сөзге қарамай,

Бөгде үнге құлақ түрді.

Ютубтағы боевик,

Көңіліне  ұнап тұрды.

Дайын тұрған түстегі,

Тамағын да ішпеді.

Есі-дерті вацап боп,

Дүние кілтін ашпақ боп,

Ұмытты біздің Бақтұрлы,

Жаттығуды үштегі.

Қазір, қазір, қазір деп,

Әртүрлі сылтау әзірлеп,

Ноутбуктен  түспеді...

Ертеңіне Бақтұрлы,

Түске таман бір-ақ тұрды.

Дәл осы сәт басында,

Сабақ деген сұрақ тұрды.

Ал мектепте Бақтұрлы,

Екі алып жылап тұрды...