Ана ақылы

Алынса биік-асқарың,

Көп болса егер достарың,

Топшыла балам-не істің,

Қалайда, қайда бастарын.

Жабығып кейде жасыма,

Қиында, қыстау іс түссе,

Өрекпіп өрге тасыма,

Аз ғана алған асуға.

Жақсылар барын ұмытпа,

Мәресі биік-сеннен зор,

Жамандар барын ұмытпа,

Сәл сүрінсең етер қор.

Тебірене жазған анаңның,

Сөздерін-ұлым ұмытпа,

Әзірге балам тым жассың,

Ұйықта балам, ұйықта.

Өсерсің де, өнерсің,

Ұяңнан ұшып, кетерсің,

Анаңның айтқан-ақылын,

Сонда бір, талшық етерсің.

Төрт құбылам-сай болар,

Аман да болсаң, төртеуің,

Анаңның көңілі жайланар,

Адам боп-өссең өркенім!